Τα όρια ως βοήθεια ή απαραίτητη συνθήκη για την αναγνώριση αντικειμένων, μορφών, εννοιών. Τα όρια ως εμπόδιο, φραγή, σημείο πέρα από το οποίο επισύρουν  την μήνιν των θεών. Τα όρια ως ορόσημο της πάλης του ανθρώπου για την υπέρβασή τους, προχωρώντας την επιστήμη. Τα όρια ως το σημείο επαφής ή το σημείο ανταγωνισμού δύο μορφών που εφάπτονται. Τα όρια ως η ένδειξη της πεπερασμένης φύσης του ανθρώπου, ως η άλλη όψη της θνητότητας. Τα όρια της σκέψης δεν μπαίνουν παρά μονάχα μέσα στη γλώσσα. Τα όρια της γλώσσας και η υπέρβασή τους από την τέχνη.

“Για όσα δεν μπορεί να μιλάει  κανείς γι αυτά πρέπει να σωπαίνει’’ (L.Wittgenstein, Tractatus). Από εκεί και πέρα αναλαμβάνει η τέχνη να δείξει όσα δεν μπορεί να περιγράψει η γλώσσα. Υπάρχουν  εκείνα που δεν λέγονται με τη γλώσσα της λογικής αλλά δείχνονται με διαφορετικούς τρόπους. Είναι η μυστική περιοχή, το μυστικό στοιχείο, ο μυστικός χώρος.

Boundaries, as help or initial clue for recognition of subject, form or concept

Boundaries as obstacle, frame, end point.

Boundaries as the indication of the struggle of the human to overlap them,  through  the achievement of science

Boundaries as the meeting or the conflict point between two forms

Boundaries as the  reminder of the mortality of  human nature

Boundaries of thought exists only in language

Boundaries of language  are over… through Art

“ For those you cannot speak, for that you may stay silent.  Wittgenstein, Tractatus). Beyond that point its art that shows everything that language cannot describe” (There are many that cannot be described by the language of reason but with other ways instead. It’s the mystic region, the mystic element, the mystic place

Those can be shown, cannot be spoken